دادههای ثانویه
14 تیر 1401 1401-11-29 18:03دادههای ثانویه
رئوس مطالب:
دادههای ثانویه
دادههای ثانویه، دادههایی هستند که به منظور غیر از کمک به حل مسئله ای که در دست است گردآوری شده اند. داده های ثانویه اطلاعاتی هستند که قبلاً به وسیله محققان دیگر جمعآوری شدهاند (به عنوان مثال در سرشماری دولتی یا مطالعات علمی قبلی).
تعریف
استفاده از دادههای موجود تولید شده توسط موسسات دولتی بزرگ، مراکز بهداشتی و درمانی و سوابق سازمانی داخلی
مقایسه دادههای اولیه و دادههای ثانویه
جدول زیر به اختصار به مقایسه دادههای اولیه و ثانویه پرداخته است:
مبنای مقایسه | دادههای اولیه | دادههای ثانویه |
تعریف | به دادههای دست اولی اشاره دارد که توسط خود محقق جمعآوری شده است. | به معنای دادههایی است که قبلاً توسط شخص دیگری جمعآوری شده است. |
داده | دادههای زمان واقعی | دادههای گذشته |
فرآیندها | سریع و آسان | با درگیری بالا |
منبع | نظرسنجی، مشاهدات، آزمایشات، پرسشنامه، مصاحبه شخصی و … | انتشارات دولتی، وب سایتها، کتابها، مقالات مجلات، سوابق داخلی و … |
اثربخشی هزینه | گران | اقتصادی |
زمان جمعآوری | طولانی | کوتاه |
اختصاص | همیشه به نیازهای محقق اختصاص دارد. | ممکن است مختص نیاز محقق باشد یا نباشد. |
دسترسی | شکل خام | شکل تصفیه شده |
دقت و قابلیت اطمینان | بیشتر | نسبتا کمتر |
منابع دادههای ثانویه
منابع داده ثانویه بسیار مفید هستند. آنها به محققان و تحلیلگران داده اجازه میدهند تا پایگاه دادههای بزرگ و با کیفیتی ایجاد کنند که به حل مشکلات تجاری کمک میکند. با گسترش مجموعه دادههای خود با دادههای ثانویه، تحلیلگران میتوانند کیفیت و دقت بینش خود را افزایش دهند. بیشتر دادههای ثانویه از سازمانهای خارجی میآیند. با این حال، دادههای ثانویه نیز به دادههایی اشاره دارد که در یک سازمان جمعآوری شده و سپس تغییر کاربری داده میشوند.
انواع دادههای ثانویه
نمونههای مرسوم دادههای ثانویه عبارتند از:
- سوابق مالیاتی و دادههای تامین اجتماعی
- دادههای سرشماری
- آمار انتخابات
- سوابق بهداشتی
- کتابها، مجلات یا سایر رسانههای چاپی
- نظارت بر رسانههای اجتماعی، جستجوهای اینترنتی و سایر دادههای آنلاین
- ارقام فروش یا گزارشهای دیگر از شرکتهای شخص ثالث
- کتابخانهها و سیستمهای بایگانی الکترونیکی
- دادههای برنامه؛ به عنوان مثال دادههای مکان، دادههای GPS و… .
نحوه تجزیه و تحلیل دادههای ثانویه
فرآیند تجزیه و تحلیل دادههای ثانویه بسته به نوع داده ای که محقق با آن سروکار دارد، میتواند به صورت کمی یا کیفی انجام شود. روش کمی تجزیه و تحلیل دادههای ثانویه بر روی دادههای عددی استفاده میشود و به صورت ریاضی تجزیه و تحلیل میشود. روش کیفی از کلمات برای ارائه اطلاعات عمیق در مورد دادهها استفاده میکند.
مراحل مختلفی از تجزیه و تحلیل دادههای ثانویه وجود دارد که شامل رویدادهای قبل، حین و پس از جمعآوری دادهها میشود. این مراحل عبارتند از:
تعیین هدف
قبل از جمعآوری دادههای ثانویه، باید هدف خود را بدانید.
طراحی تحقیق
طرحی است در مورد چگونگی انجام فعالیتهای پژوهشی که نوع دادههایی که باید جمعآوری شوند، منابع جمعآوری دادهها، روش جمعآوری دادهها، ابزارهای مورد استفاده و روش تجزیه و تحلیل را توصیف میکند.
توسعه سؤالات تحقیق
شناسایی دادههای ثانویه
با استفاده از سؤالات تحقیق به عنوان راهنما، محققان شروع به شناسایی دادههای مرتبط از منابع ارائه شده میکنند. اگر نوع دادهای که باید جمعآوری شود، کیفی باشد، محقق میتواند دادههای کیفی را فیلتر کند.
ارزیابی دادههای ثانویه
هنگامیکه دادههای مربوطه شناسایی و جمعآوری شدند، ارزیابی میشوند تا اطمینان حاصل شود که معیارهای موضوع تحقیق را برآورده میکنند. سپس با استفاده از روش کمی یا کیفی بسته به نوع داده مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد.
مزایا و معایب استفاده از دادههای ثانویه
مزایای استفاده از دادههای ثانویه
- این یک استفاده اقتصادی از زمان و منابع است: از آنجایی که دادههای ثانویه قبلاً جمعآوری، پاکسازی و ذخیره شدهاند، این امر باعث میشود تحلیلگران در بسیاری از امور مربوط به جمعآوری این دادهها صرفهجویی کند. دادههای ثانویه باعث میشود که تحلیلگران داده و دانشمندان داده مجبور نباشند از ابتدا شروع کنند.
- این یک تصویر منحصر به فرد و دقیق از یک جمعیت ارائه میدهد: انواع خاصی از دادههای ثانویه، به ویژه دادههای اداری دولتی، میتوانند دسترسی به سطوحی از جزئیات را فراهم کنند که در غیر این صورت جمعآوری آنها به تنهایی برای سازمانها بسیار دشوار (یا غیرممکن) خواهد بود.
- دادههای ثانویه میتوانند روابط مفیدی ایجاد کنند: کسب دادههای ثانویه معمولاً مستلزم ایجاد ارتباط با سازمانها و تحلیلگران در زمینههایی است که زمینههای مشترکی با سازمان شما دارند.
- دادههای ثانویه معمولا باکیفیت هستند: برخلاف برخی از منابع داده، به طور کلی، مجموعه دادههای ثانویه قبلاً تأیید شده اند و بنابراین نیاز به حداقل بررسی دارند. اغلب، مانند دادههای دولتی، مجموعههای داده نیز توسط سازمانهایی که زمان و منابع بسیار بیشتری در دسترس دارند، جمعآوری و از نظر کیفیت تضمین میشوند.
- هم برای غنیسازی دادهها و هم برای اطلاعرسانی جمعآوری دادههای اولیه بسیار عالی است: یکی دیگر از مزایای دادههای ثانویه این است که میتوان از آنها برای افزایش و گسترش مجموعه دادههای موجود استفاده کرد. دادههای ثانویه همچنین میتوانند راهبردهای جمعآوری دادههای اولیه را تعیین کنند. آنها میتوانند بینشهای اولیه در مورد نوع دادههایی را که ممکن است بخواهند خودشان جمعآوری کنند، در اختیار تحلیلگران یا محققان قرار دهند.
معایب استفاده از دادههای ثانویه
- آنها همیشه رایگان نیستند: گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید برای دسترسی به دادههای ثانویه هزینه بپردازید.
- دادهها همیشه برای مشکل موجود مناسب نیستند.
- دادهها ممکن است در قالب ترجیحی نباشند: حتی زمانی که یک مجموعه داده اطلاعات لازم را ارائه میدهد، به این معنی نیست که به درستی ذخیره شده است.
- نمیتوانید مطمئن باشید که دادهها چگونه جمعآوری شدهاند: یک مجموعه داده ثانویه ساختاریافته و مرتب ممکن است در شکل خوبی به نظر برسد. با این حال، همیشه نمیتوان دانست که چه مسائلی ممکن است در طول جمعآوری دادهها رخ داده باشد که بر کیفیت آنها تأثیر بگذارد.